Laatste bezoek, laatste maand

Dit weekend heb ik mijn laatste Vlaamse bezoekers kunnen laten genieten van Kopenhagen, en nu ga ik hier mijn laatste maand in.

Dat wil onomstotelijk zeggen dat deadlines naderen, dus met mijn duimen draaien zal er niet bij zijn. Er worden stappen ondernomen om enkele van mijn ontwerpen in productie te brengen, terwijl Retap zich één voor één introduceert in de Europese landen. De Benelux zit daar nu ook bij, dus als je op je werk een waterdispenser in het bureau hebt staan, maar drinkt uit wegwerp bekertjes of als je bedrijf jaarlijks nog veel te veel geld spendeert aan water in plastieken flessen, bekijk dan eens of Retap je geen betere totaaloplossing kan bieden. Dit kleine bedrijf, met grote idealen, doet het vrij goed tegenwoordig: mogelijk verhuizen we met Retap nog begin maart naar ons eigen bureau en kan ik daar nog de twee eerste weken van mee genieten.

Het vooruitzicht binnen een maand hier te moeten vertrekken geeft me gemengde gevoelens. Ik vind Kopenhagen een aangename stad om te leven en zou graag nog blijven. Alles is per fiets minder dan een halfuur ver, de mentaliteit van de mensen is plezant (beleefd en vriendelijk maar vrij gereserveerd overdag, voeg ‘s avonds wat (veel) bier toe en iedereen is plots anders, opener, energieker en toch nog steeds vriendelijk) en het is er mooi. Toch is het altijd leuk om thuis te komen. (Ik ben net op tijd thuis om Monty python’s Spamalot en de reünie van mijn middelbaar mee te pikken) Maar zoals me al veel verteld is, is CPH nog fijner in de zomer, dus dan kom ik waarschijnlijk al eens terug 🙂

Eerst krijg ik hier echter nog een winterprik. Na wat het begin van de lente leek de voorbije weken, komt de temperatuur deze week niet meer boven het vriespunt uit, de min 10 staat weer in de voorspellingen. Hopelijk kan ik dan binnenkort met de rest van de Denen nog wat rondjes schaatsen (of fietsen) op de meren.